اگر حضور نداشته باشی،
و همان‌گونه رفتار کنند که در حضورت می‌کردند،
بدان که نه‌تنها همنشینی با تو را دوست داشته‌اند،
بلکه ارزش‌هایت را نیز گرامی می‌دارند.
نبودن، پرده‌ای‌ست که حقیقت را آشکار می‌کند؛
در غیابت، یا ریشه‌ها می‌مانند، یا نقاب‌ها فرو می‌ریزند.
مواجهه با حقیقت، سنگی بزرگ است که متوقف می‌شوی تا از کفشت بیرون کنی؛ و سپس
سبک و اسوده می‌شوی و درد را رها می‌کنی.
و زیستن در سایه‌ی شک،
همان خرده‌شیشه‌ای‌ست که از کفشت بیرون نکردی
و بی‌صدا، پایت را می‌بلعد.